- braknąć
- brak|nąć
несов. тк. Зл. не хватать, недоставать;
\braknąćło mi sił мне не хватало сил
+ brakować* * *несов. тк. 3 л.не хвата́ть, недостава́тьbrakło mi sił — мне не хвата́ло сил
Syn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
braknąć
Смотреть что такое "braknąć" в других словарях:
braknąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}brakować I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
braknąć — ndk Vc, braknąćnie, braknąćkło → brakować w zn. 1 … Słownik języka polskiego
brakować — ndk IV 1. brakowaćkuje, brakowaćkował «nie wystarczać, braknąć» Brakuje rąk do pracy. Brakowało mu sił. Mówcie, komu czego braknie, kto z was pragnie, kto z was łaknie. (Mickiewicz) ◊ Tego tylko brakuje! Tego brakowało! «wykrzyknik wyrażający… … Słownik języka polskiego
przebrać — dk IX, przebraćbiorę, przebraćbierzesz, przebraćbierz, przebraćbrał, przebraćbrany przebierać ndk I, przebraćam, przebraćasz, przebraćają, przebraćaj, przebraćał, przebraćany 1. «zmienić komuś ubranie, ubrać kogoś w coś innego» Przebrać dziecko.… … Słownik języka polskiego
stać — ndk, stoję, stoisz, stój, stał 1. «o istotach żywych: trzymać się, być na nogach; zachowywać pozycję pionową, wspierając się na nogach» Stać na palcach. Stać na baczność. Pracować stojąc. Ledwie stoję na nogach ze zmęczenia. Nie móc stać o… … Słownik języka polskiego
zbywać — ndk I, zbywaćam, zbywaćasz, zbywaćają, zbywaćaj, zbywaćał, zbywaćany 1. forma ndk czas. zbyć (p.) 2. «braknąć, występować w małej liczbie, ilości (zwykle z przeczeniem)» Nie zbywa komuś na dobrych chęciach, na pieniądzach … Słownik języka polskiego
brakować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. nos ndk Ia, brakowaćkuje, brakowaćwało, będzie brakowaćwało {{/stl 8}}– braknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, brakowaćnie, brakowaćkło, {{/stl 8}}zabraknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb {{/stl 8}}{{stl 7}} nie być, nie mieć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
